skoczyć II
szybko pobiec, zerwać się gwałtownie z miejsca
Skoczył Tadeusz, myśląc, że jest pomieszana Lub ma wielką chorobę (V). Zosia, widząc szturm, skoczy i litością zdjęta Zasłania starca, na krzyż rozpiąwszy rączęta (V) Telimena skoczywszy padła mu na szyję (VIII) Hrabia, widząc, że tak blisko Tadeusz naszedł jego zbrojne stanowisko, Krzyczy: "Do broni! łapaj!" Skoczyli dżokeje (VIII) To mówiąc skoczył, chwycił Telimeny rękę (IX)
Czlowiek i wszechswiat ↔ Apriori ↔ Ruch